Βουολβίνιο

(Vuolvinio, 9ος αι.). Γάλλος χρυσοχόος. Σκάλισε την περίφημη Αγία Τράπεζα της βασιλικής του Αγίου Αμβροσίου στο Μιλάνο κατασκευασμένη από σφυρήλατα φύλλα χρυσού και επίχρυσου αργύρου, σκαλισμένα και στολισμένα με πολύτιμες πέτρες και σμάλτα. Υπάρχουν πληροφορίες ότι το αριστούργημα αυτό της καρολίγγειας χρυσοχοϊκής, δωρεά του αρχιεπισκόπου Ατζιμπέρτο Β’ (824-859), λεηλατήθηκε το 1234, το 1337 και το 1588. Είναι βέβαιο ότι και κάποιος άλλος χρυσοχόος, μικρότερης αξίας από τον Β., συνεργάστηκε μαζί του στην εμπρόσθια όψη του έργου, ενώ η πίσω όψη όπου απεικονίζεται και ο ίδιος ο Β. στεφανωμένος από τον άγιο Αμβρόσιο, είναι αποκλειστικά δικής του κατασκευής. Από την πλαστικότητα των μορφών, την πνοή και την κίνηση των σκηνών και τον ατμοσφαιρικό χώρο, διαφαίνεται ότι ο καλλιτέχνης διαμορφώθηκε με τις κλασικίζουσες αντιλήψεις του περιβάλλοντος του Καρλομάγνου. Σε αυτά τα στοιχεία βασίστηκε η υπόθεση ότι ο Β. ήταν Γάλλος.